السلام علیک یا عقیله العرب

مدینه غرق نور است؛ غرق عطر صلوات!

مدینه، لحظه‌های تازه‌ای را تجربه می‌کند؛ گویی تنزیل تازه‌ای از عرش فرود آمده است! این نور الهی، چیست در کالبد خانه زهرا علیهاالسلام؟ چیست این مهر مصطفوی که صلابت مرتضوی‌اش، آمیخته با تبسم است؟

کیست این آیینه عطوفت که زینت پدر است و گرمی بخش دل مادر؟

کیست این که شور شکیبایی‌اش، آکنده از صبر ایوب است و صداقت زهرایی‌اش، حتی نگاه مادر را به تحسین واداشته است؟

کیست این جلوه‌ی شگرف آفرینش که با لبخندش، تبسم بر لبان پیامبر صلی الله علیه و آله نشانده است؟

کیست این که از گاهواره‌اش، عطر سیب جاری است و نگاهش، آکنده از گلواژه‌های کربلایی است؟

بانو! …ای صبر جمیل، ای آیینه بی‌بدیل شکیبایی! کجاست ایوب صبر تا از قاموس شکیبایی‌ات نصیبی ببرد؟

کجاست آن قلمی که ناتوان از تحریر عظمتت نباشد؟!

چگونه شعری می‌تواند به ارتفاع بلند نامت دست یازد؛ آنجا که مقابل شکوه نامت، تمام قصاید، کوتاه و تمام غزلها، ناتوان از توصیفند!

ای قهرمان فصاحت و بلاغت!… جایی که تو لب به سخن بگشایی، حتی سکوت، برای شنیدن کلمات علویَت سکوت خواهد کرد!

جایی که تو پای بگذاری، اسارت از آنجا کوچ خواهد کرد!

جایی که نام مقدس تو جاریست، تمام ناشکیبایی‌ها، به صبر و تمام دردها، شفا خواهد یافت؟

ای واپسین فصل شگفت عاشورا! …اگر نبود صلابت علویَت، عاشورا در غروب کربلا و کربلا با غروب عاشورا، به پایان می‌رسید!

بانو!… ای صبر جمیل! …حتی صبر، نیاز خود در ناز پرستاری تو می‌بیند. حتی درد، با یاد تو، تلخی خویش را فراموش می‌کند و آتش غم، با نام تو در دل‌ها خاموش می‌شود.

بانو! …تنها تویی گویاترین کتاب دردهای اهل بیت علیهم السلام.

تویی ام المصائب! ….تویی که با یادآوری غریبانه‌هایت، می‌شود تمام مرثیه‌های جهان را سرود.

میلادت مبارک، خاتون خانه ولایت، ای پرستار زخمهای عاشورایی،

یازینب!

در مطلب قبلی گفتیم که چرا برخی از دعاها مستجاب نمی شود.

حال در این مطلب قصد داریم آداب و موانع دعا را با هم بررسی کنیم.

مقدمه

دعا سلاح مومن است.تنها با دعا می توان خود را از حوادث مختلفی که در در ممکن است برایمان پیش آید مقابله کنیم.شاید برایتان این سوال پیش آید که وقتی تقدیر ما مشخص است دعا چه اثری دارد باید بگویم که در احادیث مختلف آمده است که دعا می تواند تقدیر را تغییر دهد در مطلب بعدی به این موضوع اشاره می کنم.

موانع دعا

1- امید به غیر خدا

2- گناه و معصیت

3- ترک امر به معروف و نهی از منکر

4- ستم و تجاوز به حقوق دیگران

5- کسب حرام

6- مخالفت با حکمت الهی

7- انجام ندادن فرامین الهی

آداب دعا

1-به مسجد رفتن و یا رو به قبله قرار گرفتن ، وضو گرفتن و خود را طهارت ساختن آداب هنگام دعا

2-گفتن بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای دعا، مقدم داشتن مدح و ثنای حضرت حق بر دعا و حاجت

3-مقدم داشتن صلوات بر دعا و حاجت ، اعتراف به گناهان ، استغفار از گناهان ، توسل جستن به معصومین

4-توجه قلبی به دعا،  اظهار خضوع و خشوع در دعا ، نام بردن حاجت در دعا ، در پنهانی و خفا دعا کردن

5-عمومیت دادن دعا ، دسته جمعی دعا کردن ، مقدم داشتن دیگران بر خورد در دعا ، بلند کردن دستها هنگام دعا

6-سجده نمودن در دعا ، اصرار و پافشاری داشتن در دعا  ، ترک شتاب در دعا ،در غیاب برادران دینی دعا کرد.

7-گریه کردن و اشک از چشم جاری ساختن آداب پس از دعا

8-صلوات بفرستد ، دست بر سرو صورت کشد ، بگوید ماشاءالله لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم

9-مواظبت نماید تا مرتکب گناه نشود ، دست از دعا نکشد و پیوسته مأنوس با دعا باشد

فرض کنید دکتری به چهار بیمار سر می زند و به نفر اول میگوید قیمه بخور به نفر دوم می گوید سوپ بخور و به نفر سوم می گوید که هیچ چیز نخورد.

حال کسی می آید و به دکتر اعتراض می کند.

دکتر در جواب می گوید غذا برای نفر سوم سم است.

.

.

قطعا خداوند بهتر از دکتر می داند که چه چیزی صلاح بنده اش است . خدای متعال هیچگاه بد بنده اش را نمی خواهد.

پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم می فرمایند:

مسلمانی خدا را نمی خواند مگر آنکه یا دعایش در این دنیا مستجاب شود یا در ازای دعا بخشی از گناهانش بخشیده شود و یا در روز قیامت برایش ذخیره شود.

سوره ی بقره آیه ی 7 می فرماید:

چه بسا شما از کاری بدتان آید ولی آن به صلاح شما باشد و یا اینکه شما از کاری خوشتان آید ولی آن کار به ضرر شما باشد.

البته باید توجه داشت که هر دعا موانع و آدابی دارد، که انشاالله در مطلب بعدی برایتان قرار می دهم.

خدا یارتان.

امام کاظم علیه السلام: «در یکی از بدترین مکانهای جهنم که سَقَر نام دارد، نام پنج تن از اُمم سابق ذکر شده است؛ این پنج تن عبارتند از: قابیل، نمرود، فرعون، یهود و پولس که نصرانیت را با بدعت های خود به وضعیت کنونی در آورد».[مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، مؤسسة الوفاء 1404، ج8ص310] 
2. امام صادق علیه السلام: «رسولان الهی در زمان خود و پس از خود مبتلا به شیاطینی بوده اند که آنان را آزرده و مردم را پس از آنان گمراه کرده اند؛ دو شیطانی که نسبت به عیسی علیه السلام چنین کرده اند؛ پولس و مریسا *بوده اند».[همان، ج 13، ص 212، حدیث 5].

چرا پولس با اینکه دین را تحریف کرده باز هم مسیحی ها آن ها را گرامی می دارند.

پاسخ:

حال چرا اهل سنت ما با اینکه اولی و دومی دین را تحریف کرده اند و احکامی مانند: وضو گرفتن،نماز خواندن و... را با اینکه حجت الهی نیستند و سقیفه آن ها را انتخاب کرده تحریف کرده اند از اهل سنت های ما آن ها را گرامی می دارند.

گرامی داشتن عامۀ مردم از شخصیتی موجب حقانیت عقاید او نمی شود. در تاریخ افراد بسیاری وجود دارند که جاهلان آن ها را تقدیس می کنند و در واقع هیچ جایگاه مقدسی ندارند

معیار حقانیت تایید کردن مردم نیست. بلکه عقل و منطق و سخنان خداوند و فرستادگان او راهنمای ما هستند. 

حال بگویید شیعه حق نیست